REHA KAPSAL – İLİŞKİN OLMAYI BİLDİ
Trabzonspor’un kupada Kayseri’ye karşı aldığı galibiyet, olumlu olarak Adana Demir maçına yansıdı. Bordo-mavililer maça çok süratli başladı. Adana Demir’in yumuşak karnı olan sol kenarı ve orta alanını çok gerçek bir planla ve çok yüklenmeyle delerek golleri buldu.
Skoru elde eden Avcı’nın kadrosu daha sonra topu rakibine bıraktı. Avcı’nın geldiği günden beri en yeterli yaptığı iş olan; daha organize bir savunmayla çizgiler ortası daraltıldı. Burada maksat sırf gol yememek değil, süratli atak geçişleriyle kazanılan toplarla da golü kovalamaktı. Devre ortasında yapılan iki hakikat atakla üçüncü gol de atak geçişiyle geldi.
Dorukhan tahminen de sahanın en güzeliydi. Peres sakatlandıktan sonra sağ beke geçti ve Ahmetcan’ın kademesine girdi, ikili çabalarda ayakta kaldı, deneyimiyle fark yarattı. Hugo savunma istikrarını sağladığı üzere güç ve akıl kattı. Siopis gücünü, Hamsik oyun görüşünü ve zekasını kullandı.
Visca her zamanki üzere o anların dokunuşlarının oyuncusu olduğunu bir defa daha gösterdi. Cornelius’un sırtı dönük santrfor olarak temasa geldi, attığı golde kule üzere yükseldi. Gerçek zamanlama ve kaliteli bitiriciliğiyle birebir vakitte ikili oyunda Djaniny’ye yaptığı asistle 1. sınıf santrfor olduğunu ispatladı.
Djaniny, Avcı’nın elindeki oyun krizlerindeki en değerli kozlarından biri olduğunu gösterdi. Nwakaeme ve başka önemli eksiklere Peres de sakatlanarak katıldı. Adana Demir’de Balotelli üzere bir kıymetli bir silah olmasa da grubun kalitesi ve taraftarın yarattığı yüksek güçlü atmosferden 3 puan çıkarmak hayatiydi.
Trabzonspor üzere geçmişi başarılarla dolu büyük bir kulüpte şampiyonluk yaşamak istiyorsanız öncelikle oraya ‘ait olmayı bileceksiniz’. Avcı, geldiği günden beri yalnızca oynattığı oyunla değil verdiği hakikat iletilerle bu şampiyonluk seyahatinde tüm Trabzonspor topluluğunu inandırdı.
Avcı; kenetlenmeyi, birlik beraberliği, amaca yürümeyi ve bundan dönmemeyi, 38 sene sonra da yaşanılacak şampiyonluğa kenetlenmeyi muvaffakiyetle gerçekleştirdi.
YUNUS EMRE SEL – SELAM EY HASRET!
Nereden başlasam? Nasıl anlatsam? Diye başlar MFÖ’nün efsane müziği Bodrum. Aslında her efsane bu türlü başlar. Bugün ben de bu türlü başlıyorum, zira bir efsanenin dönüşüne şahitlik ediyoruz daima birlikte.
Bu efsanenin tek bir kahramanı yok. Başta Abdullah Avcı ve takımı, sonra Trabzonsporlu oyuncular, lider ve yöneticiler ve yediden yetmişe tüm Trabzonsporlular bu öykünün kahramanları. O denli sıradan bir genelleme değil bu. 38 yılın emeği, vuslat beklentisi, yolda yitirdiklerimiz, işte bu sefer tamam derken çalınan emekler…
Bu o denli sıradan bir kavuşma öyküsü değil. Çıldırma eşliğinde seyredilen onlarca futbol döneminden sona eren hasret… Ey gidi dumanlı dağlar, ey gidi bu vuslatı beklerken kaybedilenlerin mezarları üstünde biten çiçekler… Göklere ve yerlere, yedi katlarına selamların en hislisiyle selam!
Selam, ey vuslat! Selam, ey hasret. Selam, büyüklerden dinlediğimiz öyküler, selam sana merhum Dozer! Ey gidi Kâzım, hayali kahramanın geri döndü. Önüne barajlar kurdular, durmadı. Suyunun tarafını değiştirmeye kalktılar, yılmadı. Bu cevher o denli bir cevherdi ki bir yolunu bulup yeniden aktı, her seferinde daha güçlü, daha gür!
Nefesler göğüslerde kayboluyor. Gözler kararıyor. Sonra bir aydınlık beliriyor ufuklardan ve bir ses, çağları delen, kulakları sağır eden bir ses: Bak işte yaklaşıyor fırtına bak yeniden yükseliyor dalgalar…
