ERMAN TOROĞLU – KULÜBE FARKI
Birinci yarı 2-2 bitiyor lakin kaçırılan gollere bakarsanız Göztepe’nin en az 3 farklı önde bitirmesi lazım birinci yarıyı.
Trabzonspor aman aman oynamıyor lakin deneyimli ayakları var ve konuma girince işi hallediyorlar.
Orta saha iş yapmıyor, art taraf ise fazla geriye kaçıyor. Bu kadar uzaklık olunca Göztepe de çabuk gelip çabuk dönüyor. Abdullah Avcı’nın kulübesi bayağı âlâ. Bir de şu var: Avcı kulübeyi de yeterli hazırlıyor. Hakikaten ikinci yarı başında 3 oyuncu değişikliği ekibin biçimini değiştiriyor.
Trabzonspor’da bu dönem sakatlıklar çok tesirli oldu. Djaniny diye bir oyuncu var. Her kedere deva. Akıllı bıdık yeniden işler yapıyor. Atıyor ve attırıyor. Visca’yı söylemeye gerek yok. Her gruba lazım bir oyuncu.
İkinci yarı Trabzonspor kendisi üzere oynamaya başlayınca işi çabucak bitiriverdi. Göztepe’nin işi sıkıntı gözüküyor. Finallere girerken çok puana gereksinimleri var. O denli gözüküyor ki dönem sonu düşecek grubu ikili averaj yahut genel averaj belirleyebilir.
Ahmetcan birinci oynadığında 1-2 sefer sallandı. Abdullah Avcı ona güvenmiş ki bu çocukta bayağı bir ilerleme var. Uygun oynadıkça daha da rahatlıyor ve güzel işler yapıyor. Kelamın özü Trabzonspor merdivenleri tek tek basarak çıkıyor.
Her geçen gün şampiyonluğa yaklaşıyor. 3 defa 5 eşittir 15 yahut 3 sefer 6 eşittir 18. Bu hangi haftaya denk gelecek. Alışılmış bu Trabzonspor’a ve onu takip eden Konyaspor’a bağlı.
Hakem zararsız bir maç yönetti. Göztepe’nin attığı birinci golde bir çarpışma var. Maalesef lakin maalesef yayıncı kuruluş 5 manzara getirdi. Hiçbirinden belirli olmuyor. Onun için de ahkam kesmek sıkıntı.
YUNUS EMRE SEL – SU ÜZERE
Harika Lig’in en sakar savunma çizgilerinden biri, birebir vakitte en ağır merkez orta saha çizgilerinden birine sahip Göztepe’ye karşı o alanda üstünlüğü teslim eden bir oyun anlayışının birinci yarıda yaşadığı soğuk duş elbette kaçınılmazdı.
Zaaflarını parlatacağınız her rakip size aynını yapar: Zayıflıkları gereğince kullanmazsanız, zayıflıklarının meziyetlerini olduğundan fazla bir üstünlük üzere kullanır ve can acıtırlar.
Trabzonspor’un birinci yarıda sergileyemediği oyunun özeti biraz burada bâtın. Dönüşüm ve yanlışlardan öğrenme, bir sefer daha kendini gösterdi göstermesine fakat bu dönüşüm ve öğrenme kulübeden kimi oyunculara da sirayet etmeli. Trabzonspor tıpkı vakitte bir okul zira. Öğrenenlerin ve öğretenlerin okulu.
Ne öğreniyor Trabzonspor? Yanılgılarını, yanlışlarından ders almayı, sakin ve sabırlı kalmayı, sabrını ve sakinliğini delice su değirmenlerinde öğütmeyip, kendini o sulara bırakmasını biliyor. Djaniny bir değirmenci sakinliğinde görünse de gerçekte delice bir su üzere. Rakiplerinin ortasından esnekliğiyle geçerken zihinlerde berrak bir iz bırakıyor.
Evet, bir okul Trabzonspor. Bu okulun baş öğretmeni, öğrenmekten usanmayan ve bunu bir alışkanlık haline getiren Abdullah Avcı. Birinci yarıda çıkardığı takımın aksaklıklarına müdahale etmekte tekrar bir sakınca görmedi. Çekinmedi, kusur yaptığını, beklediğini alamadığını görmekten ve göstermekten imtina etmedi.
“Usta denmez öğrenmesini bitirene, çırakları olan bir çıraktır usta, olsa olsa” sözündeki usta, futbolda Abdullah Avcı’da buluyor kimliğini. Trabzonspor’un ve Avcı’nın bu sezonki meşakkatli macerasını “Hakem Şansı” sözüyle özetlemeye çalışanlar, tahminen de yorumcu talihiyle bulundukları koltukları işgal ediyorlar fakat şimdi farkında değillerdir.
Çünkü kimilerimiz için asıl tehlike, öğrenmeyi bitirip kendimizi usta zannetmeye başladığımızda başlıyor. Birebir şey tüm futbol figürleri için geçerli: Bu oyun, yalnızca çalışmaya ve öğrenmeye olan açlığını canlı tutanlara açıyor ışıltılı dünyasının kapısını. İşte bu ışıltılı kapının eşiğinden tekrar geçmek üzere Avcı ve öğrencileri. Bu kapının yegane anahtarı bu dönem onların akıl ve ayaklarında.
REHA KAPSAL – SİMÜLASYON
Trabzonspor’un hafta içi antrenör değişikliğine giden Göztepe karşısında ne yapacağı kıymetliydi. İzmir takımı ezberi olan 3’lü diziliş yerine yeni hocası Tomas ile 4’lü formasyona geçti. Birebir vakitte düşme potasında olduğu için bir tepki vermesi de olasıydı.
Trabzonspor birinci devrede 2 gol atmasına karşın oyuna girmekte bir epey zorluk çekti. Bordo-mavililer maça uygun başlayamadığı üzere birinci golü de kalesinde gördü. Çok çabuk geri dönerek öne geçtiler. Birinci 45 dakikayı özetlersek Göztepe daha fazla duruma girdi. Zira maç Göztepe’nin istediği üzere yüksek tempoda oynandı.
Sarı-kırmızılıların dönem başından bu yana önde basan, durum üreten, rakiplere de geçiş hamleleri veren bir oyun yapısı vardı. Bordo-mavililerin birinci devre buna istenen karşılığı verememesinin sebebi saha içindeki atletik oyuncu sayısının az oluşuydu. Sürate ve dinamizme muhtaçlık vardı.
Bu türlü bir birinci yarıdan sonra Trabzonspor devre ortasında 3 oyuncu değiştirdi. Yusuf Erdoğan, Dorukhan ve Djaniny girdi. Üçünün de bu oyun için fizikî yapıları ve atletizmleri uygundu. Birinci yarıya nazaran daha çabuk rakip kaleye giden, Göztepe’nin verdiği alanları gerçek kullanan bordo-mavililer neredeyse hiç konum da vermediler.
İkinci yarı değişikliklerle bir arada hem top ayağındayken hem de rakipteyken oyunun tüm denetimini ellerine geçirdiler. Trabzonspor ikinci devreyi eksiksiz domine etti. Bunun için birinci yarıyı gördükten sonra saha içinde bir süreç uygulamak gerekirdi.
Abdullah Avcı üzere günümüz teknik adamlarını öne çıkartan öge maçın gidişatına nazaran oyun ve oyuncu ataklarının hazırlığını evvelden yapmak. Bunları kurgulamak. Bu planları maç öncesi belirleyen ‘simülasyon antrenörlüğü’ ile birlikte birtakım teknik adamlar önemli fark yaratıyor. Abdullah Avcı da bunlardan biri. Teknik adam kalitesinden gelen bu fark, dünkü maçtaki üzere grubun performansını belirleyen en değerli etken oldu.
