YUNUS EMRE SEL – SATRANÇ TAHTASI
Futbolda teknik adamların tesirinin oyuncu kalitesiyle değerlendirildiği periyotlardan artık taktik tahlil, rakibe nazaran oyun ve saha için formasyon değişikliklerin ön plana çıktığı süreci izliyoruz.
Geçtiğimiz hafta Alanyaspor’u kadrosuna adeta ezberleten Abdullah Avcı’nın yaptığını bu kere Trabzonspor’u çok sayıda eksiğine karşın yeterli etüt eden Hikmet Karaman birinci yarıda yaptı. İkinci yarıda ise 3 değişiklikle çabucak oyuna müdahale eden Abdullah Avcı dengeyi tekrar değiştiren isim oldu.
Maçın başlangıcından itibaren daha çok oyuna hakim olan, süratli pres ve süratli atak ile sonuca gitmeye çalışan Kayserispor, “Geliyorum” işareti veren golle fileleri birinci havalandıran grup oldu maçta.
Trabzonspor takım tercihi atak oyunu oynamaya yönelik, taraftarı gerisine alıp oyunu rakip alana yıkan ve bulacağı gollerle oyunu lehine çevirecek bir anlayıştaydı. Birinci 5-10 dakikalık kısımda istenildiği üzere oldu. Kayserispor oyunun birinci çeyreğinden sonra orta sahanın denetimini ele geçirince, oyunun üstünlüğünü de almış oldu.
Trabzonspor futbol alanından çok satranç tahtasına dönen alana ikinci yarı başında üç atakla birden döndü. Akabinde da bir fırtınayla. Djaniny bu ligdeki her oyun anlayışının çilingir oyuncusu olduğunu gösterdi.
Ön alanda, kapanan rakiplere karşı en büyük eksikliği olan tempo eksikliğini giderince Kayserispor’u 25 dakika kadar hapsetti. Arka arda bulduğu iki gol ve direkten dönen toplarla kendini gösteren Trabzonspor, tempoyu kaybedince Kayserispor da çalışılmış oyunlarıyla tehlikeli konumlar buldu.
Trabzonspor bu maçta takım genişliğinin avantajını sonuna kadar kullandı. Son dakikalarda kazanılan penaltı ise Trabzonspor ismine bu dönem verdiği uğraşın genel karşılığı üzereydi. Nwakaeme, soğukkanlılıkla topu ağlarla buluşturduğunda Trabzonspor şampiyonluğun basamaklarını koşmaya devam ediyordu.
REHA KAPSAL – ATILIMLAR
Trabzonspor geçen hafta Aytemiz Alanya karşısında farklı galip gelmiş ve güçlü bir oyun sergilemişti. Dün formda Kayserispor’a karşı oynadığı maçta geçen haftaki takımdan yalnızca Dorukhan yoktu. Bilhassa birinci yarıdaki oyunun kalitesinin bu kadar etkileneceğini sanırım Avcı da düşünmemiştir.
Zira Siopis’in önündeki 5 tane atak özelliği olan oyuncuyla Trabzon’un top ayağındayken sergileyeceği futbol çok bedelli olacaktı. Birinci yarı yapılan kolay pas kusurları ile sonlanmayan ataklar, kadronun geniş ve uzun alanlarda yakalanmasına neden oldu.
Oyun bir orta Trabzonspor ismine Uğurcan’ın önündeki 5+5 oyuna dönüştü. Dorukhan geçen hafta Siopis’le birlikte atakçıların kazandığı toplarla durum üretimini ve presle alınan toplarda geriye koşmamayı sağlamıştı. Bu sefer hem Siopis tek kaldı hem de istikrarsız oyun 2-0’lık skoru getirdi.
İkinci yarı, Avcı’nın şoklama yapması gerekiyordu. Bunu da gerçek biçimde ligin en uygun ilişki oyuncusu Djaniny, Yusuf ve Denswil üçlüsünü alarak yaptı. Hakikat ataklar ve oyun anlayışıyla ikinci yarının başında da golle başlayarak tribünleri sahanın içine ittiler.
Yaratılan atmosferle de önemli baskı oluşturdular. Gerisinden da 2-2’yi kadar yakaladılar. Bu yakalanan proaktif oyunla rakibini yanlışa zorladı ve geriye yasladı. Bu ortada yakaladığı momentumla da maçı daha erken koparacak konumları da buldu. İkisi direkten döndü.
Djaniny de yüzde yüz kaçırdı. Bundan sonraki süreçte gelgit olsa ve karşılıklı goller kaçsa da Avcı, ikinci yarının başı ve bitime yanlışsız kademeli olarak oyun risklerini yanlışsız halde aldı. Verdiği bildiri da ‘benim grubum kaybetmemeye değil, kazanmaya oynar’ oldu. Bunun için de bütün riskleri aldığını kazanmak için Koita ve Berat’ı da oyuna atarak gösterdi.
Bu maçın kazanılmasında 2-0’dan sonra oyuncuların verdiği tepki ve tribünün alana yansıttığı yüksek güç etkendi. En kıymetlisi de hakikat vakitte yanlışsız yerde atılımlar yapan Avcı’yı da tebrik etmek gerek.
