Doruktan uzaklaştıkça motivasyondan da düşmeler başlıyor. Maçın genel imajı Beşiktaş’ın üstünlüğü istikametinde. Durumlar o denli…
Rakip ceza alanında daha fazla oynuyor. Daha çok şut, daha çok baskı var fakat tabelada artı gol yok.
Bu motivasyon dediğimiz şey oyunu beraberinde çok daha coşkulu hale getiriyor. Coşkulu olmayınca o son vuruşlardaki inanç da ortaya çıkmıyor.
Beşiktaş dün akşam yeniden elinde olan bir oyunu kazanamadan maçı bitirdi. Batshuayi, Larin ve Ghezzal ile yakalanan konumlar var lakin bitiriş tekrar istenilen formda olmadı.
Yani Hatayspor üzere ligin değerli ekiplerinden birine karşı bu tıp fırsatları değerlendiremediğinizde oyun daha güç hale gelir. Geldi de…
Zati karşınızda güzel bir rakip var. Buna kar yağışı ve ağır yer de eklenince oyun doğal olarak daha da zorlaştı.
Hatayspor’un maç boyunca uygulamaya çalıştığı top ayağında olan Beşiktaşlı oyuncuya yakın markaj ve baskı ideolojisi de yer koşulları hasebiyle gayesine ulaştı.
Hatayspor’un El Kaabi, Lobjanidze, Diouf üzere çok kıymetli forvet oyuncuları var.
Lakin Beşiktaş onlara da çok fazla durum bahtı tanımadı. Meyyit vuruştan gelen gol belirleyici olsa da sorun rakibin yaptığında değil Beşiktaşlı oyuncuların yapamadıklarındaydı…
Beşiktaş kazanamasa da öne çıkan birkaç isim var. Bilhassa Rıdvan’ı alkışlamak gerekiyor. Hem savunmada hem hamlede yeniden harikaydı.
Ghezzal’ın da Batshuayi ile birlikte oyuna müspet tarafta katkı eforları var.
Batshuayi’nin attığı gol değerli lakin kadro kazanamayınca tekrar sonuç herkese eksi olarak yansıyor…