NE ODAKLI / REHA KAPSAL
Galatasaray dönem başı maksatlarından çok uzak bir maça çıktı. Gelinen noktada tek gayesi birebir doğrultuda ligden düşmemek ve galibiyet olan Göztepe’yle oynadı. Atmosfer ve tansiyon açısından yüksek bir maç olacağı aşikardı. Galatasaray’ın, Göztepe üzere ön alan presli oyunu tercih eden ve kısa yoldan gol atmayı düşünen kadroya karşı öne geçmesi değerliydi. Bundan sonraki süreçte topa sahip olacak oyuncuların alanda olmaması ki bu bir teknik adam anlayışı olabilir.
Ön alanda pres, geçiş oyunları birebir vakitte savunma gerisine atılacak toplarla eksik yakalayıp kontraları da denemek olacaktı. Ancak bu eldeki takımda bu iki oyun da oynanamadı. Baskı yedikçe esasen kişisel kusura müsait oyuncu profilleri olan ve istikrarsızca hareket eden isimleri bulunan Galatasaray’ın tekrar kronikleşmiş hastalığı ortaya çıktı.
Hem bu oyuncuların yetersizliği ve hem de oynatılma tercihleri de bunun baş sebebiydi.
İşin tuhafı penaltılar, uzun müddettir sıhhat problemlerinden ötürü olmayan Omar’ın tarafından değil de sol kanattan geldi. Bu birçok şeyi anlatıyor. Orta alanda Pulgar ve Taylan ile başlamak oyunu kuramamak demektir. Bu birebir vakitte rakip ceza alanında topla buluşamamaktır.
Galatasaray’ın bu meyyit toprağını üzerinden atması da 2 gol yemesinden sonra oldu.
Hem oyuncu değişikliği hem geriye düşmekten sonra Gomis üzere başkan oyuncunun alana girmesi ekibi toparladı. Bu makûs, kabullenmiş, isteksiz ve korkak futbolun Galatasaray ismine düzelmesini Gomis’in oyuna girişi sağladı.
Kaybedecek hiçbir şeyi kalmadığı kanısıyla öne çıkan, riskler alan ve yakalanan momentum oyunun Galatasaray’a dönüşünün sinyaliydi. Bunu en yeterli biçimde pahalandıran Galatasaray, son kısımda çok âlâ oynamadığı anları güzel değerlendirip ileriki maçlara da yansıyacak 3 puanla konutuna döndü.
Galatasaray’ın, Torrent’le 2-3 maç tıpkı birinci 11’de çıkmaması, hala farklı seçimler yapması oynanan oyunun tanımını de zorlaştırıyor. Kısa vadede daha pragmatik antrenörlük yapıp bu türlü ‘ne oyun odaklı ne de kazanma odaklı’ manzaradan uzak olan kadrosuna bir an evvel nasıl kimlik kazandıracağını bulması gerekir.
MAHKUM MU! / LEVENT TÜZEMEN
Ömer Bayram ile Taylan Antalyalı dönem başından beri Galatasaray’da “İçimizdeki İrlandalılar” üzere oynuyorlar. Alanya, Giresun ve Trabzonspor maçlarında mağlubiyete neden olan ve Göztepe önünde aptalca penaltı yapan Ömer hala oynuyor. Kasımpaşa, Fenerbahçe, Sivasspor maçlarında kusur yapan Trabzon maçında ölümcül yanılgıya neden olan ve Göztepe önünde aptalca penaltı yapan Taylan vazgeçilmez oluyor. Oyun zekaları kısıtlı, hüneri olmayan, yeteneksiz Ömer ile Taylan’a Galatasaray kulübü mahkum mu? Ayıp. Ayıp.
Ayıp…
Yeniden koskoca Galatasaray’ı kulübü çapsız ve vizyonsuz Domenec’e teslim edenler utansın. Adam hoca bile değil. Galatasaray Nelson’la erken golü bulduktan sonra Göztepe kalesine atak bile yapamadı. Neden? Halil “Jogging” yapar üzere koşuyor, gölge markaj yapıyor. Babel oyunda yok.
Mustafa rakibi bırak kovalamayı önde baskı bile yapmıyor. Gücü yettiğince oynayan Omar’dan Galatasaraylı oyuncular “Biz de güzel oynayalım” diyemiyor. Halil, Babel, Ömer, Taylan Mustafa dökülüyor, Galatasaray rakip kaleye gidemiyor lakin Domenec ikinci yarıya değişiklik yapmadan harikulade oynamışlar üzere tıpkı oyuncularla başlıyor.
İkinci 45’te Gomis’i ve alması gerekirken Domenec Galatasaray 2-1 geriye düştükten sonra Fransız golcüyü “Gel bizi kurtar” diye oyuna alıyor. Domenec’in kenarda oturttuğu Gomis ile Emre Kılınç mucizeye Galatasaray’ı galibiyete taşıyor.
Burak Elmas lider size ve Işıtan Gün’e sesleniyorum;
Mucizevi galibiyetin sarhoşluğuna kapılmadan ve oyunu okuyamayan, rastgele kadro kuran, değişiklikleri yapamayan, oyuna müdahale edemeyen ve oyuncuların hislerine hatip etmeyen Domenec ile yola devam etmeyin.
REZALET / ERMAN TOROĞLU
Yazıya nereden başlasak ve nerede bitirsek… Şöyle başlayalım; dakika 86, Göztepe 2-1 galip, Galatasaray doldur boşalt yapıyor. Bu dakikaya kadar da alanda daha akıllı dikkatli oynayan bir Göztepe var. Birinci yarı G.Saray alanda hiç yok. İkinci yarı Babel’in çıkması, Gomis’in girmesi, Emre Kılınç’ın girmesi oyunu G.Saray lehine biraz değiştirdi. Fakat yeniden de G.Saray yeterli top oynamıyordu ancak baktılar ki pabuç kıymetli ne var ne yok uğraş etmeye başladılar.
90 dakika alanda G.Saray grubunu yönetim edecek iki yahut bir tane oyuncu yoktu. Herkes bir halde bildiğini oynuyordu. Mesela Taylan, mesela Ömer Bayram… Bunlar şu anda G.Saray takımında olmaması gereken oyuncular.
Bence dün gecenin yıldızı VAR’daki Mete Kalkavan’dı. Çok hakikat bir halde durumlara el koydu ve hakemi çağırdı. Bu kadar VAR’a gidildiği vakit da alandaki hakemin otoritesi kalmıyor, seyirci de fazlaca isyan etmeye başlıyor. Maçı yönetim eden VAR mı yoksa alandaki hakem mi diye haliyle başlarda soru işareti kalıyor. Düşünün VAR olmasa maç kaç kaç biterdi. Ben size söyleyeyim, kaç kaç bitmezdi, karakolda biterdi!
Heyecan dolu bir maçtı, biraz top oynamaya çalışan kadro Göztepe idi. G.Saray hiçbir şey oynamadan büyük grup avantajıyla bu maçı kazandı. Fakat sakın G.Saray bu imajla düzelir falan demeyin. Galatasaray için bu maç bu maç 3 puan değil 6 puanlık maçtı. Göztepe’yi çukura itti, kendi çukurun üstüne tutundu.
Bakınız G.Saray’ın nerelerde olması gerekirken biz neler yazıyoruz. Çok kestirmeden şunu söyleyeyim ve yazımı bitireyim; bu alandaki G.Saray’ın sorumlusu başta Fatih Terim’dir, sonra yeni seçilen Lider ve idaredir, sonra da bu liderin getirdiği bu teknik adamdır. Bu kadar basit! Kimse bu rezalet G.Saray’dan ‘Benim sorumluluğum yok’ deyip kurtulamaz.
ELDEN ELE / SERKAN KORKMAZ
Öncelikle belirtmeliyim ki, Galatasaray bu kadar kritik bir maça pek çok polemik ve tuhaf gündemin gölgesinde çıktı. Hiçbir sakatlığı ve cezası olmayan ve maç takımında bulunmayan Arda Turan’ın, Fatih Terim ile fotoğraf çektirmesi üzere son derece yersiz gündemler.
Arda ile Terim’in buluşması, konuşması, fotoğraf çektirmesi son derece olağan aslında lakin hem ülkemizin futbol iklimi hem de Galatasaray’ın gündemi bu kolay konuyu bile büyük bir karmaşaya çevirmeye son derece müsait. Morutan’ın takıma alınmaması da epey büyük bir konuya dönüştü.
Dün akşamki maç çok net ortaya koydu ki; Galatasaray büyük bir tehlikeyle karşı karşıya. Galatasaray’ın dönem sonuna kadar oynayacağı içerideki altı maç (sırasıyla) şöyle;
Çaykur Rize, Beşiktaş, Karagümrük, Yeni Malatyaspor, Sivasspor ve Adana Demirspor…
Tarihinin en makûs dönemini yaşayan sarı kırmızılılar deplasmandaysa (sırasıyla); Konyaspor, Gaziantep, Fenerbahçe, Altay, Başakşehir ve Antalyaspor’la oynayacaklar. Bu on iki maçın kaçında Galatasaray’ı favori görüyorsunuz bilmem lakin Kayserispor, geçen dönem 41 puanla kümede kalmış altındaki dört kadro düşmüştü.
Göztepe maçı öncesi on dört maçta sırf bir galibiyet almış bir kadrodan bahsettiğimizi unutmayalım. Kulübün genleri ve egosu, içeride oynanacak maçlarda her ne değerine olursa olsun galibiyet için alana çıkılmasını gerektirir. Bu sebeple deplasmanda alınacak her puan çok kritik olacak.
Dün akşam biri Taylan, oburu Ömer tarafından sebebiyet verilen iki acemice penaltıyla öne geçtiği bir maçı daha neredeyse kazanamıyordu Galatasaray. Göztepeli oyuncular acemice penaltı yaptırma konusunda “biz daha iddialıyız” diyerek üç puanı rakiplerine armağan ettiler. Eşi gibisi görülmemiş, çok tuhaf bir maçtı. Tahminimce hafızalardan silinmesi onlarca yıl alacak.
