Bhiçar, asker olmak istediğini lakin iki yıldır orduya alımlar durduğu için “yaşlanmaya başladığını” söyledi. Hindistan’da orduya yazılmak için 21 yaşını geçmemiş olmak gerekiyor.
1 milyon 400 bin kişilik çalışanıyla Hindistan ordusu dünyanın en büyük patronlarından biri. Birçok genç için askerlik çok tanınan ve garanti bir meslek. Ordudan her yıl 60 bin kişi emekli oluyor ve bu bireylerin yerlerine işçi almak için yılda yaklaşık 100 kere alım yapılıyor.
Son iki yıldır pandemi münasebet gösterilerek orduya kimse alınmadı. Lakin analistler bunun gerçeği yansıtmadığını söylüyor. Başbakan Narendra Modi liderliğindeki hükümetin orduyu küçültmenin yollarını arıyor olabileceğine dikkat çekiyorlar.
Bunun nedenlerinden biri ordunun 70 milyar dolarlık bütçesinin yarısından fazlasının maaş ve emekli aylıklarına gitmesi. Bu da, ordunun modernizasyonu ve teçhizat alımı için fazla bir paranın kalmaması demek.
Hindistan, ABD ve Çin’den sonra dünyanın en fazla askeri harcama yapan üçüncü ülkesi. Hindistan ayrıyeten en fazla silah ithal eden ikinci ülke. Ülkenin çok sayıda nükleer savaş başlığı ve balistik füzesi var.
Savunma Bakanlığı kaynaklarına atfedilen yeni bir rapora nazaran Hindistan hükümeti, üç yıllık kontratlı işçi alma seçeneğini kıymetlendiriyor. Başbakan Modi orduda ıslahat yapılması gerektiğini söylüyor.
Modi geçmişte “Hindistan’ın çevik, taşınabilir ve yalnızca insan gücüne dayanmayan ve yüksek teknoloji kullanan bir orduya sahip olması gerektiğini” söylemiş ve “Hindistan süratli savaş kazanma kabiliyetine sahip olmalı. Uzun savaş lüksümüz yok” demişti.
Emekli Tuğgeneral Harçaranjit Singh Panag, ordudaki 100 bin işçi açığının ıslahatları yaşama geçirmek için bir fırsat olabileceğini söylüyor.
Panag, 21’nci yüzyılda askeri güçlerin hareket kabiliyetinin yüksek olması ve çağdaş teknolojiyle desteklenmesi gerektiğini, bölge özelinde nükleer silahların büyük çaplı konvansiyonel savaşlara müsaade vermediğini belirterek “Hindistan’ın büyük bir ordusu var ve niteliği nicelikle kapamaya çalışıyoruz” diyor.
Harçaranjit Singh Panag, gelişmekte olan bir iktisat olarak Hindistan’ın savunma harcamalarının katlanarak artamayacağını, bu nedenle ordunun küçülmesi gerektiğini belirtiyor.
Savunma mevzularında yazılar yazan emekli subay Ajai Şukla da “Ordu, artık yaptıklarını çok daha az şahısla de yapar. Fazlalıklardan kurtulmalıyız” diyor.
Delhi’deki Jawaharlal Nehru Üniversitesi’nden güvenlik çalışmaları uzmanı Prof. Laxman Kumar Behera’ya nazaran Çin ordusunun işçi harcamaları savunma bütçesinin üçten birinden az. Hindistan’da ise bu oran yüzde 60.
Prof. Behera’ya nazaran Çin nezdinde caydırıcılığa sahip olmak için yüksek teknolojili modernizasyona yönelmek gerektiğini, bunun da ordunun küçülmesini getireceğini söylüyor.
Lakin ordunun küçülmesi için zamanlamanın hakikat olup olmadığı da tartışılıyor. Hindistan’ın, ikisi de nükleer güç olan Çin ve Pakistan’la problemleri var ve bu nedenle iki potansiyel savaşa birden tıpkı anda hazırlıklı olması gerekiyor.
Çin’le Himalayalar’daki hudut uyuşmazlığı nedeniyle hudutta on binlerce Hint askeri var. Keşmir’in Hindistan kontrolündeki kısmında de yaklaşık yarım milyon Hindistan askeri konuşlandırılmış durumda. Ayrıyeten sondan “terör saldırısı” riski kelam konusu.
Singapur’daki S. Rajaratnam Memleketler arası Çalışmalar Fakültesi’nden Anit Mukherjee, “Zorlu arazi şartlarında hudut anlaşmazlıklarınız sürerken asker alımlarının durdurulması zaafiyet yaratabilir” diyor.
Üç yıllık kontratlı asker alımı teklifiyle ilgili de dertler var. Mukherjee, profesyonel askerlerin yerine kısa periyodik askerlerin alınmasının bu bireylerin motivasyonuyla ilgili tasalara neden olduğunu ve bu değişikliğin orduyu zayıflatacağı telaşları bulunduğuna dikkat çekiyor.
Delhi merkezli fikir kurululu Siyaset Araştırmaları Merkezi’nden Suşant Singh de bu teklifin kendisini rahatsız ettiğini belirterek işsizliğin yüksek olduğu bir ülkede 20’li yaşlarının başında işsiz kalmış bir bölümün ortaya çıkacağını söylüyor.
Singh, “Orduda yeterli eğitim görmüş bu şahıslar şiddet düzeyinin aslında çok yüksek olduğu bir devirde ortada mı kalacak? Bu eski askerler polis mi olacak ya da güvenlik vazifelisi olarak mı iş bulacak. Askeri eğitim almış işsiz bir milis ordusu yaratma riski var” diyor.
Ayrıyeten, geçiş devrindeki boşluğun nasıl kapatılacağı, süreksiz askerlerin ne kadar çabuk eğitileceği, askeri alımların başlaması için yapılacak mümkün kitlesel hareketler ve en değerlisi orduda rollerden feragat edileceği üzere sorulara karşılık bulunması gerekiyor.
